Opłata legalizacyjna nie podlega wyłączeniu z kosztów podatkowych

Opłata legalizacyjna wynikająca z prawa budowalnego nie jest środkiem represyjnym, nie ma też charakteru kary administracyjnej. Jej uiszczenie jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem strony, gdyż stanowi alternatywę dla sankcji rozbiórki samowoli budowlanej. W związku z tym wydatek na opłatę legalizacyjną nie podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 8 sierpnia 2024 r. (III SA/Wa 1303/24).

Spółka prowadzi przedsiębiorstwo uprzednio wniesione aportem do jej majątku. Przed wniesieniem aportu przedsiębiorstwa rozpoczęto realizację inwestycji budowalnej, która była kontynuowana po jego wniesieniu. W trakcie realizacji inwestycji Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wstrzymał prace budowalne, ponieważ niektóre konstrukcje budowlane nie miały wymaganego pozwolenia na budowę. Jednocześnie poinformował spółkę o możliwości przeprowadzenia postępowania legalizacyjnego i w konsekwencji uiszczenia opłaty legalizacyjnej. W związku z tym spółka zwróciła się do dyrektora KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy wydatki w postaci opłaty legalizacyjnej stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o CIT.

Zdaniem podatnika opłata legalizacyjna stanowi koszt uzyskania przychodu, ponieważ wydatek ten skutkuje zmniejszeniem majątku spółki, jest nierozerwalnie związany z podstawową działalnością podatnika, a jego poniesienie nie tylko zabezpiecza źródło przychodów, lecz przede wszystkim jest...